Jaką Radą Chciałbyś Podzielić Się Z 20-letnim Sobą, Która Wywarłaby Ogromny Wpływ na Twoje Życie?
Jeśli jest coś, czym mógłbym się teraz podzielić z moim 20-letnim ja, to jest to, aby iść i ponieść porażkę.
Chwila, co? Tak, to, co mi się dzisiaj nie udało, to pytanie, które chciałbym sobie zadawać codziennie od bardzo wczesnego wieku. Wyjaśnię dlaczego...
Nie mówię tutaj o porażce w czymś, co już wiem i nadal robię, pomimo świadomości, że już mi to nie służy (cofanie się to inna sprawa, którą również poruszyłem wcześniej w innym poście), ale o czymś, czego wcześniej nie robiłem i czuję od wewnątrz, że jest to mój kolejny krok na drodze do wymarzonego miejsca. Mówię o wykonaniu niezbędnych kroków po podjęciu decyzji o zmianie biegu życia i wykorzystaniu pełnego potencjału.
Ta ścieżka jest zawsze ukierunkowana na odkrywanie nieznanego, aby zobaczyć, co jeszcze jest możliwe. Dla mnie jest to bardzo wyzwalająca i wzmacniająca droga zarazem!
Jeśli Jest To Tak Bardzo Wartościowe, Skąd Bierze Się Ten Składnik Strachu?
Odpowiedź znajduje się w umyśle. Ponieważ jest to "nowe", znajduje się poza naszą strefą komfortu.
Ale co się stało z tą otwartością i ciekawością życia z naszego dzieciństwa?
Wystarczy popatrzeć na dziecko. Ile razy nie udawało mu się na początku wstać? Istnieje jakaś siła napędowa, która popycha dziecko do ciągłego posuwania się naprzód, pomimo tak wielu niepowodzeń. Nie ma w nim strachu przed porażką, inaczej by tego nie zrobiło.
Nie pamiętasz tego, prawda? Badania pokazują, że najwcześniejsze wspomnienia zaczynają się w wieku 2 i pół roku.
Może jest tu coś, co mówi nam, jak pokonywać przeszkody na swojej drodze.
Może właśnie rozpamiętywanie porażek jest tutaj problemem, kiedy powoli stajemy się zniewoleni przez naszą przeszłość?
Zdecydowanie nadal mamy w sobie tę "dziecięcą" zdolność, ale tracimy to prawdziwe połączenie za każdym razem, gdy postrzegamy to, co jest przed nami z przeszłych doświadczeń. W naszym systemie działa stary program, zainstalowany, gdy byliśmy jeszcze bardzo młodzi, aby nas chronić (po tym, jak nauczyliśmy się chodzić). Tworzy on krąg komfortu, w którym możemy czuć się bezpiecznie. Ten komfort jest powiązany z egoistycznym umysłem i jego preferencjami. Funkcjonujemy na nim zbyt długo, co ma swoje konsekwencje.
Boimy się opuścić ten komfort i wystawić się na dyskomfort. W rezultacie przestajemy naprawdę żyć i ewoluować.
A jednak nawet wiedząc o tym, trudno jest się tego pozbyć, prawda?
Każda Decyzja Ma Znaczenie
Zdecydowaliśmy się podążać w życiu według bardzo uwarunkowanego podejścia. Patrząc przez soczewki umysłu na to, co jest dobre, a co złe. Porażka nie jest kojarzona w umyśle jako coś dobrego, ponieważ przynosi rozczarowanie i uczucie smutku, złości, frustracji itp. Dlatego nauczyliśmy się tego unikać za wszelką cenę.
Z tym przekonaniem, aby coś zrobić i uniknąć rozczarowania, czekamy na idealny moment. Odkładamy więc nasze działania na dni, tygodnie, lata, a może nawet na zawsze...
Tworzenie historii, w której sukces oznacza, że nie ma miejsca na porażki, tylko zwycięstwa bez przegranych, jest największym błędem. To samo w sobie tworzy ogromną presję wewnątrz umysłu. Ale także strach przed tym, co się stanie, jeśli mi się nie uda? A potem, po przegranej, przychodzi rozczarowanie, ponieważ oczekiwania nie zostały spełnione. Nie tylko nasze, ale także tych wokół: rodziny i przyjaciół.
Nikt nie chce być rozczarowany. Rozumiem to. Ale może problem leży w oczekiwaniach?
A może by tak dać sobie pozwolenie na to, by spróbować i wyciągnąć wnioski z każdego wyzwania? Z pewnością pojawią się one na Twojej drodze, wiele z nich, niezależnie od tego, czy Ci się to podoba, czy nie!
Czy nie byłoby lepiej, gdybyśmy zmienili te oczekiwania w wdzięczność za to, co przed nami?
Nie Ma Strachu, Jest Tylko Obfitość Życia!
"Nowe" to sposób, który najlepiej opisuje naturę. Każda chwila jest nową chwilą. Są one uchwycone w umyśle jako to samo, ale w rzeczywistości to, co dzieje się teraz, nigdy wcześniej się nie wydarzyło.
Co jeśli, bycie niewygodnym jest naturalnym stanem bycia w zgodzie z życiem i jego nieznaną naturą. Może odczuwanie dyskomfortu powinno być świetnym znakiem, że wybraliśmy właściwą drogę?
Dlaczego jesteśmy tak bardzo przywiązani do naszych przeszłych doświadczeń i budujemy historie wokół naszych przekonań? Tylko po to, by obawiać się ich utraty. O nie, wyobraź sobie, co by się wtedy stało?
A może lepiej, zamiast wyobrażać sobie, zakwestionować to przekonanie?
Z otwartością i ciekawością, kto wie, może nawet okaże się to radosnym odkryciem.
Cóż, jest tylko jeden sposób - sprawdzić to!
Idź i Ponoś Porażkę
To zabawne, jak bardzo zmienia to podejście do nowych wyzwań. Więc daj sobie pozwolenie na porażkę na swojej drodze. Strach stanie się abstrakcją, gdy odkryjesz, co czeka na Ciebie po drugiej stronie.
Podobnie jak w przypadku dziecka, którym wszyscy kiedyś byliśmy, chęć doświadczania sprawi, że będziesz szedł naprzód - a nie myślał i kalkulował.
I ucz się z obu - wygranych i przegranych.
Nie czekaj na idealny moment. One nie istnieją i nigdy nie nadejdą.
Działaj teraz, podejmij te niewygodne kroki wiedząc, że od tego zależy Twoja wielkość!
Wszyscy ludzie sukcesu na tej planecie powiedzą ci, że ponieśli niezliczoną ilość porażek. Ich sukces wziął się ze ścieżki porażek.
To, co stoi na drodze, staje się drogą - do Twojej Wolności!
Szczęśliwego Odkrywania!!!